BiSS Quartet

Charles Ives, de godfather van de Amerikaanse klassieke muziek, is een fenomeen van jewelste. Het is echt onbegrijpelijk dat hij nog altijd niet meer gespeeld wordt, want weinig componisten prikkelen de nieuwsgierigheid meer dan hij. Zijn werken klinken soms chaotisch, maar steeds wil je weten wat daarachter schuilt. Dat kan ook moeilijk anders als je Ives’ eigen toelichtingen naleest.

Zijn Tweede Strijkkwartet bijvoorbeeld omschrijft hij als een stuk voor “vier mannen die converseren, discuteren, argumenteren (feitelijk ‘aan Politiek doen’), ruzie maken, handen schudden, hun mond houden – en ten slotte de berg op wandelen om naar het firmament te kijken.” De muziek holderdeboldert tussen waarheid en waanzin, bittere ernst en galgenhumor ongemakkelijke herkenning en volstrekte vervreemding. Politiek was zelden zo muzikaal en Ives zelden zo pertinent.

Alsof dit kwartet nog niet genoeg is, krijg je er ook nog een strijkkwartet van Ruth Crawford-Seeger bovenop. Al was het maar om te bewijzen dat de Amerikaanse muziek van honderd jaar geleden niet alleen modernistisch kon zijn, maar ook vrouwelijk.

"Hieronder volgt een poging om een TWINTIGSTE AMENDEMENT voor te stellen, EEN POGING OM HET EFFECT VAN TE VEEL POLITIEK IN ONZE representatieve DEMOCRATIE tot een minimum te REDUCEREN of zelfs te elimineren – iets waar al onze grote politici over praten maar uiteindelijk niets aan doen." – Charles Ives (Betreffende een twintigste amendement, 1920)