Reinbert de Leeuw
Lof der traagheid
Als Erik Satie vandaag geldt als een gevestigde waarde in het klassieke repertoire, dan is dat voor een groot deel te danken aan Reinbert de Leeuw. Samen met enkele andere pianisten herontdekte hij Satie’s pianowerken in de jaren 1970 en ’80, en maakte er ook legendarische opnames van.
De extreme traagheid van zijn uitvoeringen zorgde toen – en zelfs nu nog – voor heel wat controverse. Nog verwarrender was het onwaarschijnlijke publieke succes ervan: in Nederland groeiden de opnames in geen tijd uit tot absolute kaskrakers, die zelfs doordrongen tot in de allerhoogste regionen van de hitparade.
Sinds kort concerteert De Leeuw opnieuw met de fascinerende Satie-miniaturen, niet om er nieuwe massa-successen mee te oogsten, maar wel om het publiek nogmaals te confronteren met het onwaarschijnlijk stoutmoedige en tegendraadse karakter ervan.
Vooral de radicale eenvoud en extreme transparantie van deze laat 19e-eeuwse (!) stukken hebben vandaag nog niets aan branie ingeboet. Ze zijn, in al hun tijdloosheid, 20e-eeuws avant la lettre!
In het kader van de vierdaagse hommage rond Reinbert de Leeuw n.a.v. zijn eredoctoraat van KU Leuven Factulteit Letteren.